Warunki życia codziennego, tempo pracy i nauki powodują wśród młodzieży powstanie napięcia, które jest przyczyną wielu stresów. Muzyka, którą słuchają, na co dzień, wprost bombarduje uszy głośnymi dźwiękami i doprowadza wyłącznie do pobudzenia powodując wyzwalanie się agresji i przemocy. Na zajęciach ruchowych muzyka tworzy ład, stając się potrzebną siłą oddziaływującą na psychikę uczniów. Dzięki swojej właściwości pobudzania i hamowania; muzyka może porządkować czynności życiowe. Do tematyki obejmującej formy muzyczno - ruchowe zaliczyć można - tańce ludowe, - gimnastykę artystyczną, - ćwiczenia rytmiczne, - wolne ćwiczenia gimnastyczne, - zabawy i gry z muzyką, - korowody taneczne, - aerobik Wymienione formy mogą wypełniać całą jednostkę lekcyjną, albo część wstępną, główną, końcową lub być jej fragmentem. Ćwiczenia rytmiczno taneczne — prowadzą do kojarzenia ruchu z muzyką kształcąc świadomość muzyczną i poczucie estetyki ruchu, wyrabiają wrażliwość na różne formy ruchu muzycznego, a także rozwijają świadomość form i cech ruchu. Celem ich jest osiągnięcie przez ćwiczących estetycznych i pięknych postaw oraz ruchów pełnych harmonii i wdzięku. Osiągamy go przez płynną elastyczną pracę całego ciała podczas wykonywania podstawowych elementów ruchów rąk czy nóg. Ponadto wyrabiają one skoczność, gibkość, zwinność i obszerność ruchów. Ćwiczenia rytmiczno gimnastyczne - charakteryzują się dużą ruchliwością tułowia, różnymi rodzajami kroków tanecznych oraz częstymi zmianami napięć i rozluźnień całego ciała lub poszczególnych jego części. Muzyka tutaj odgrywa wiodącą rolę, zaspokaja naturalną potrzebę ćwiczących, rozwija i kształci poczucie rytmu muzycznego, ruchowego, wpływa na podniesienie estetyki ruchu, jak również na zwiększenie ogólnej sprawności ćwiczących.
Ćwiczenia z przyborami - zaspokajają u dziewcząt wrodzoną potrzebę zabawy, która sprawia szczególną przyjemność wtedy, gdy ćwiczące opanowały już w pewnym stopniu umiejętności poruszania się przy muzyce. Są doskonałym środkiem rozwijającym koordynację ruchową, zwiększając obszerność i doskonałość ruchów. Charakter, rodzaj i forma ćwiczeń zależy w dużym stopniu od rodzaju przyboru, kształtu, ciężaru i wielkości. Nauczanie ćwiczeń z przyborami po uprzednim przygotowaniu ruchowym ćwiczących (tj. po opanowaniu ćwiczeń tanecznych, takich jak: chód, bieg, podskoki, obroty, kroki taneczne, skłony itp.). Ćwiczenia z przyborem należy zaczynać od nauczania sposobu jego trzymania i noszenia, a następnie od najprostszych elementów manipulacyjnych tj. rzutów, chwytów, przemachów itp. Następnie należy je utrudnić krokami tanecznymi, obrotami, skłonami. Wszystkie te ćwiczenia winny być wykonywane zarówno prawą jak i lewą ręką. Przybory mają być w ciągłym ruchu, związane z ruchem całego ciała. Zwrócić należy uwagę, by ramiona nigdy nie były usztywnione. Praca rąk miękka i elastyczna. Aerobik - dobrze dobrana muzyka i zespolona z ruchem działa wybitnie ożywiająco oddziaływuje emocjonalnie sprawiając głęboką radość u ćwiczących. Wprowadza ład i porządek. Rytm muzyczny kojarzymy z ruchowym zdając sobie sprawę z tego, że pierwszy z wymienionych jest bodźcem do kształtowania i utrwalania nawyku rytmu ruchowego. Te formy ruchu najczęściej wykonuje się do muzyki o charakterze dyskotekowym w takcie 4/4 i 2/4. Każda jednostka lekcyjna winna przebiegać w następujący sposób: 8-10 minut — rozgrzewka, która angażuje wszystkie partie mięśniowe, stopniowo zaczynając od mięśni stóp, nóg, tułowia, obręczy barkowej, rąk, szyi, 8—10 minut — rozgrzewka głęboka tzn. intensywnie angażująca te same partie mięśniowe o dużej amplitudzie ruchu, 5-10 minut, jogging" zawierający elementy biegu, podskoków i kroków tanecznych, 20 - 25 minut ćwiczenia siłowe, zwinnościowe i gibkościowe. Grupa ta zawiera ćwiczenia mięśni brzucha, grzbietu, bioder oraz ćwiczenia rozciągające, 5-10 minut - ćwiczenia relaksujące (uspokajające), Pamiętać należy, że wszystkie ruchy winny być proste, łatwe, dostępne dla każdego, powtarzane bez przerwy między nimi. Nowe ćwiczenia ruchowe - objaśnić i zwrócić uwagę na błędy, wprowadzać w tempie wolnym, a dopiero później w tempie umiarkowanym i szybkim. Ruchy powinny być przyjemne, rozluźniające, odprężające, estetyczne. Aerobik to nie tylko ćwiczenia fizyczne, to forma dbałości o wszechstronny i harmonijny rozwój organizmu; to pewna moda i styl. Podczas nauczania ruchu tanecznego, nauczyciel powinien wykonać wzorowy pokaz (w wolniejszym tempie), powiązany z wyliczeniem rytmu, w jakim ruch przebiega z dokładnym objaśnieniem słownym i uwagami korygującymi ruch. Ważnymi czynnikami są samokontrola i samoocena, które umożliwiają krytyczny stosunek do wykonywanych ruchów. W czasie ćwiczeń następuje odprężenie i uspokojenie organizmu. Muzyka wspomaga ruch, dynamizuje go, steruje i harmonizuje. Łączy ćwiczenia w całość, sprawiając, że ruch daje radość. Muzyka nie tylko stymuluje, ale także przyjmuje funkcje kierowania wykonywanym ruchem. Ćwiczenia mają wpływ na podniesienie kultury życia codziennego, towarzyskiego. Taniec pozwala ludziom nieśmiałym, nadmiernie wrażliwym zapomnieć o swoich słabościach. Muzyka w powiązaniu z określonym ruchem pełni funkcję: - relaksacyjną, - dyscyplinującą, - poznawczą, - uczy kultury zachowania się poprzez formy muzyczno – ruchowe. Ćwiczenia i zabawy rytmiczne są znakomitym wprowadzeniem w świat tańca. Należy uczyć tańców regionalnych, towarzyskich. Ćwiczenia muzyczno - ruchowe wpływają na podniesienie poziomu kultury ruchowej i muzycznej, kształcą sprawność ruchową, prowadzą do wszechstronnego rozwoju organizmu. Mają też niewątpliwy wpływ na wzbogacenie osobowości ucznia, rozwijają, doskonalą nawyki muzyczno - ruchowe, wyrabiaj ą poczucie piękna i są źródłem doznań estetycznych. Różnorodne formy ruchu połączone z muzyką zmuszają do myślenia, odczuwania i przeżywania.
mgr Beata Kula Chrząstek Bibliografia: „Lider" nr l 1997 r, „Wychowanie fizyczne i higiena szkolna" 3/1976 r.
|